Is Proefrit in jouw Droomjob iets voor jou?

IS PROEFRIT IN JOUW DROOMJOB IETS VOOR JOU? 

Midnight-in-Paris-tom-hiddleston-24997180-594-359

Vaak zeggen mensen wanneer ik de Proefrit in jouw Droomjob omschrijf, het proces van het zoeken naar een droomjob ‘Daar ben ik niet de juiste persoon voor’.  Alsof er een bepaald persoonlijkheidstype is dat in staat is om de switch te maken. Ik weet wat zij bedoelen. Zij hebben het idee dat het soort persoon die succesvol een droomjob volgt iemand is met exceptioneel veel moed (of misschien hardnekkigheid), zeer besluitvaardig en assertief is; een hoge tolerantie voor risico en ambiguïteit heeft en een voorgeschiedenis van mogelijkheden creëren en nieuwe dingen uit proberen.

Soort Hemingway type.

Ik denk dat als ik niet zo veel verschillende type mensen succesvol hun droomjob zien creëren ik hetzelfde zou denken. Het is niet zo. Ze komen in alle persoonlijkheid configuraties voor. Sommigen zijn zo assertief dat ze op een bulldog lijken terwijl anderen zo timide lijken dat je jezelf afvraagt of ze in staat zijn om water te vragen in een restaurant. Sommigen hebben een voorgeschiedenis van het starten van nieuwe ondernemingen en anderen hebben hun hele loopbaan in dezelfde job gewerkt.  Sommigen nemen razendsnel beslissingen anderen blijven tot het laatste moment wikken en wegen – en veranderen dan van mening! Wat voor persoonlijkheidstype jij jezelf ook kunt voorstellen zul je een rolmodel vinden die jouw stereotype op zijn kop zet.

Dat wil niet zeggen dat succesvolle droomjob zoekers niet iets gemeenschappelijks  hebben. Dat hebben ze.  Hoe meer ik verhalen krijg toegestuurd van mensen die met hun passie hun geld verdienen, hoe meer ik zie dat zij bepaalde verhalen delen die zij zichzelf vertellen.  Ongeacht hun risico bereidheid of mate van assertiviteit hebben zij vergelijkbare manieren om zichzelf verhalen te vertellen over het leven en werk die het eenvoudiger maken voor hen om voort te gaan.

  1.  Een helder verhaal.  Succesvolle professionals hebben vaak een helder beeld wat zij willen doen. Het kan een specifieke professie zijn, het kan een levensstijl zijn of een locatie. Hoewel het niveau van specificiteit en detail varieert, wat zij overeenkomstig hebben is een helder plaatje van zichzelf die dit soort werk doet. De helderheid van het plaatje functioneert als een magneet die hen voorwaarts trekt. Wanneer zij obstakels tegenkomen op hun pad zorgt dit magnetische plaatje dat zij in actie komen en voorwaarts blijven bewegen in deze richting.
  2.  Optimisme. Naast het hebben van een heldere visie beloven succesvolle professionals dat hun visie bewaarheid zal worden. Anders zouden zij het niet doen! Sommigen hebben een algemeen vertrouwen in hun eigen vaardigheden gebaseerd op een voorgeschiedenis van succes; anderen geloven dat deze specifieke onderneming voorbestemd is om te slagen. Zij weten dat falen mogelijk is (en soms kan dat niet voorkomen dat de angst hen bekruipt) maar de meeste tijd anticiperen zij succes alsof dat veruit de meest waarschijnlijke optie.
  3. Comfortabel met falen. Wanneer zij nadenken over falen worden zij niet angstig. Hun attitude is ‘wat is het ergste dat er kan gebeuren?, wat het ook is, we kunnen ermee omgaan’. Zij stellen zich een periode voor die lastig is en aanpassing na het falen en daarna dat hun leven weer positief vooruit gaat.
  4. Zelfvertrouwen. Steeds weer hoor ik gepassioneerde professionals hetzelfde sentiment uitspreken:  Ik zou liever proberen en falen dan te weten dat ik het niet geprobeerd heb. Ik wil niet oud worden en mij afvragen ‘wat als ik het geprobeerd had’? Het is een terugkerend verhaal: wat hen voorbij de angst duwt is het inzicht dat door niet te proberen zij zichzelf in de steek laten.

Niet iedereen die de switch maakt heeft elk van deze factoren, maar de mensen die succesvol zijn om een leven en werk te creëren waar zij van houden lijken de meeste van hen te bezitten. Tezamen vormen deze attitudes een pakketje dat het eenvoudiger lijkt te maken voor mensen om uit hun comfort zone te gaan en iets nieuws te proberen.

Maar zelfs deze attributen verklaren niet volledig waarom sommige mensen switchen en anderen niet. Iets ontbreekt. En dat ontbrekende puzzelstukje is volgens mij ‘urgentie’. Mensen die de switch maken hebben een punt bereikt in hun levens dat zij eenvoudigweg geen keuze hebben. Het is niet langer een kwestie van willen veranderen. Zij dienen te veranderen.